Adviescommissie CIMM niet eens met eventuele opheffing
26-05-2020
Op dinsdag 26 november heeft de adviescommissie CIMM (Commissie Integratie en Mondialisering Maastricht) een brief gestuurd naar het College van B&W en de voltallige gemeenteraad van Maastricht met argumenten waarom het een groot verlies zal zijn als de commissie zou worden opgeheven zoals het College en de ingehuurde adviseur KPMG dat heeft voorgesteld. Op verzoek sturen wij u een copie van de brief.
Fraude van taalscholen bij inburgering
23-05-2020
Uit onderzoek van de Volkskrant blijkt dat op grote schaal wordt gefraudeerd door taalscholen bij inburgeringscursussen. Gratis laptops, kadobonnen ter waarde van 250 Euro en andere lokkertjes worden door taalscholen aangeboden bij een inschrijving. Vele statushouders weten niet of nauwelijks dat er bij DUO (Dienst Uitvoering Onderwijs) 10.000 Euro staat gereserveerd voor onder andere het volgen van taallessen. Als de nieuwe cursist akkoord gaat met het cursusvoorstel, kan de taalschool bij DUO haar facturen indienen. En dat gebeurt vaak zonder dat daar taallessen tegenover staan. In ruil voor het aftekenen van de facturen voor niet gekregen taallessen, krijgt de statushouder allerlei douceurtjes dus de verleiding is groot. En frauderende scholen zijn graag bereid om valse verklaringen af te geven voor "gevolgde" taallessen, zo blijkt. Meer informatie in het Volkskrant artikel "Taalschoolfraude" van 22 mei 2020.
Wie vier keer is gezakt voor het taalexamen, krijgt ook nog eens ontheffing van de inburgeringsplicht zolang er maar 600 uur aan onderwijs is gevolgd hetgeen lang niet altijd het geval is. Dit kan niet zo doorgaan en moet anders, vindt ook de commissie CIMM die haar adviesdiensten heeft aangeboden aan wethouder Mara de Graaf van Maastricht ten aanzien van de nieuwe Wet Inburgering.
Diversiteit, eenzaamheid en Corona
14-05-2020
Was eenzaamheid al een groot sociaal probleem onder minderheden in de samenleving, door het Corona virus en al zijn beperkende maatregelen is dat alleen nog maar fors toegenomen. Onder andere burgers met een eerste of tweede generatie migratieachtergrond, ouderen, mensen met een andere seksuele geaardheid, mensen met een beperking, laaggeletterden en lagere inkomensgroepen worden meer getroffen dan gemiddeld. En dat geldt zeker voor mensen die digitaal wat minder onderlegd zijn. Onderzoek wijst uit dat structurele eenzaamheid leidt tot meer stress, depressiviteit en gezondheidsschade. Alsof dat al niet erg genoeg is, dreigen veel mensen ook nog eens hun baan of inkomen te verliezen en staan pensioenen onder grote druk om in de nabije toekomst tot verlaging van uitkeringen over te gaan. Kortom, er dreigt een sociale ramp als er niet tijdig voldoende aandacht aan wordt besteed.
Gelukkig ontstaan er ook nieuwe, bemoedigende initiatieven. Zo zijn al voor Corona uitbrak, acht maatschappelijke organisaties en kennisinstellingen in Limburg de strijd aangegaan met eenzaamheid onder ouderen. Het project "Samen tegen Eenzaamheid" met als partners onder andere de Universiteit van Maastricht, Platform Mantelzorg Limburg, de provinciale GGD, Burgerkracht Limburg en Platform Mantelzorg Limburg, streeft er naar om in alle Limburgse gemeenten een "loket" open te stellen waar eenzame ouderen terecht kunnen. Maar er zijn in deze Coronatijd meer van deze initiatieven nodig die ook andere betrokken burgers bijstaan. Zo zou bijvoorbeeld een gemeentelijk "Preventieteam Eenzaamheid" met efficiënt gebruik van (financiële) middelen een groter probleem en veel hogere kosten op de wat langere termijn kunnen voorkomen.
Lees ook het volgende artikel hierover:
https://www.kis.nl/artikel/de-onbesproken-eenzaamheid-van-marokkaanse-ou...
Wat de coronacrisis doet aan migrantenorganisaties en hun achterban
23-04-2020
Door iedereen en overal wordt het aangedragen als een werkbare oplossing tegen de coronaperikelen: (meer) online gaan. Natuurlijk zal het een aantal problemen vergemakkelijken maar zeker niet alle. Lees meer daarover op:
https://www.kis.nl/artikel/hoe-ondersteunen-migrantenorganisaties-hun-ac...
VN zegt dat pandemie mensenrechten bedreigt
23-04-2020
Secretaris Generaal Antonio Guterres van de Verenigde Naties van de Verenigde Naties zegt dat de corona-pandemie "een crisis is die hard op weg is om een mensenrechtencrisis te worden". Volgens hem wordt de ene groep harder getroffen dan de andere. Guterres waarschuwt voor "toenemend etnisch nationalisme, populisme en autoritarisme". In een videoboodschap zegt de VN-topman dat de "structurele ongelijkheid" door de crisis nu aan het licht komt.
De Coronacrisis in gezinnen met een migratieachtergrond
23-04-2020
De Coronacrisis treft ons allemaal. Toch blijkt uit onderzoek dat sommigen meer worden getroffen dan anderen. Bijvoorbeeld in de VS waar het virus meer dan gemiddeld de bevolkingsgroep treft van African Americans en mensen uit lagere sociale klassen met lagere inkomens. In ons eigen land geldt dat voor gezinnen met een migratieachtergrond die vaak een meervoudige problematiek kennen en daardoor minder veerkracht hebben om problemen het hoofd te kunnen bieden. Zo zijn scholen het contact kwijtgeraakt met duizenden leerlingen. In deze contactarme tijd kan veel worden opgelost door digitaal te gaan maar dat is niet altijd voor iedereen even eenvoudig als het lijkt. Lees verder op: https://www.kis.nl/artikel/corona-crisis-gezinnen-met-een-migratieachter...
Belastingdienst deed aan etnisch profileren
13-03-2020
Belastingdienst discrimineerde jarenlang bij de aanvraag van kinderopvangtoeslag
Bij aanvragen van kinderopvangtoeslag keek de Belastingdienst jarenlang extra kritisch naar aanvragen van niet-Nederlanders. Dat blijkt uit een conceptrapport van de Auditdienst Rijk, ingezien door Follow the Money, dat donderdag in definitieve vorm verschijnt. ‘Dit is in strijd met het discriminatieverbod.’ Tot nu toe ontkende de Belastingdienst praktijken van etnisch profileren.
Ook ingezetenen met een geldige verblijfstitel en burgers van de Europese Unie hebben in Nederland recht op kinderopvangtoeslag. Als zij daarvoor een aanvraag doen, moeten ze hetzelfde worden behandeld als Nederlanders. De Belastingdienst mag op grond van de wet niet discrimineren.
Maar tussen 2014 en 2018 woog de Belastingdienst wel mee welk paspoort aanvragers van een toeslag hadden, blijkt uit een conceptrapport van de Auditdienst Rijk (ADR). De ADR concludeert: ‘Het risicoselectiemodel [..] dat wordt gebruikt in de reguliere aanvraagprocedure bepaalt (automatisch) of aanvragen van toeslagen een hoog risico op fouten bevatten. Het wel of niet hebben van de Nederlandse nationaliteit is één van de indicatoren die gebruikt is in de periode 18 april 2014 tot 22 oktober 2018 bij de risicokwalificatie van de aanvraag van kinderopvangtoeslag. [..] De risicokwalificatie is van invloed op de intensiteit van de beoordeling van een aanvraag.’
‘Een overheid mag geen onderscheid maken tussen nationaliteiten, tenzij daar zwaarwegende redenen voor zijn’
Met andere woorden: wanneer je als in Nederland verblijvende Duitser een aanvraag voor kinderopvangtoeslag deed, had je een verhoogde kans dat de Belastingdienst je aanvraag extra kritisch onder de loep nam. Alleen al dat je Duitser was, betekende volgens de Belastingdienst automatisch dat je aanvraag een hoger risico had op ‘fouten’. Dat kon bijvoorbeeld betekenen dat de Belastingdienst extra stukken opvroeg bij de indiener van de aanvraag. Een betrokkene bevestigt dat deze bevinding van de ADR correct is.
‘Dit is voor risicoselectie veel te grofmazig,’ oordeelt Peter Rodrigues, hoogleraar Immigratierecht aan de Universiteit Leiden en specialist op gebied van discriminatie en gelijke behandeling. ‘Een overheid mag geen onderscheid maken tussen nationaliteiten, tenzij daar zwaarwegende redenen voor zijn.’ Rodrigues kan zich alleen voorstellen dat er onderscheid wordt gemaakt tussen Nederlanders en een specifieke andere nationaliteit, wanneer voor die groep als geheel sterke aanwijzingen van fraude zijn. ‘Maar voor een onderscheid tussen Nederlanders en niet-Nederlanders is geen rechtvaardiging te vinden. Dit is onzorgvuldig.’
Daarom is het zogeheten risicoselectiemodel van de Belastingdienst volgens Rodrigues op dit punt strijdig met art. 1 van de Grondwet en art. 14 van het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens. Ook het recht van de Europese Unie verzet zich tegen zulke ongelijke behandeling waar het ‘Unieburgers’ betreft, stelt de hoogleraar.
Etnisch profileren versus onmachtige software
Bronnen binnen de Belastingdienst stellen dat het niet de intentie was om te discrimineren, en dat het risicomodel alleen werd gebruikt om te voorkomen dat mensen zonder geldige verblijfsvergunning kinderopvangtoeslag krijgen. Die hebben daar namelijk geen recht op. Informatie over de verblijfsvergunning staat weliswaar in de zogeheten Basisregistratie Personen (BRP), maar het systeem van de dienst is technisch niet in staat om de goede informatie uit dit BRP te halen. Aanpassen zou te kostbaar zijn geweest. Daarom nam de dienst zijn toevlucht tot selectie op basis van nationaliteit.
Dankzij publicaties van RTL Nieuws en Trouw in mei vorig jaar was al eerder het vermoeden gerezen dat mensen met een tweede nationaliteit op grote schaal slachtoffer werden van ‘etnisch profileren’ bij fraudeonderzoek door de Afdeling Toeslagen. Daar ging het dus om profilering bij toezicht (handhaving). De maand daarop stuurde voormalig staatssecretaris Menno Snel van Financiën een brief aan de Kamer waarin hij stelde dat de Belastingdienst risicoselectie op basis van ‘Nederlanderschap / niet-Nederlanderschap’ toepast bij het ‘toezicht op individuele toeslaggerechtigden’ – achteraf dus, na toekenning.
Wat de staatssecretaris echter niet meldde, is dat de Belastingdienst in de praktijk verder ging
Verder, schreef Snel, wordt ‘nationaliteit gebruikt om het recht op toeslagen vast te stellen’. Logisch, want dat is noodzakelijk om te voorkomen dat bijvoorbeeld een illegaal of niet-ingezetene toeslag kan aanvragen.
Wat de staatssecretaris echter niet meldde, is dat de Belastingdienst in de praktijk verder ging. De ADR concludeert immers dat geen Nederlands paspoort hebben, kon leiden tot een verscherpte controle op de aanvraag: ‘De risicokwalificatie is van invloed op de intensiteit van de beoordeling van een aanvraag.’ Om bij het eerdere voorbeeld te blijven: Duitser zijn werd als verzwaard risico aangemerkt, terwijl de Belastingdienst vooral wilde verhinderen dat mensen zonder verblijfsvergunning kinderopvangtoeslag zouden krijgen.
‘We zijn hierover niet geïnformeerd,’ zegt Kamerlid Renske Leijten (SP) die dit dossier kritisch volgt. ‘Dit is tegen de wet.’ Ook Kamerlid Steven van Weyenberg (D66) is verbaasd. ‘Dat nationaliteit werd benut voor het vaststellen van het recht op uitkering is iets anders dan het ook gebruiken als risico-indicator, zoals de ADR schrijft. Dat is voor mij nieuw en dan lijkt er sprake te zijn geweest van etnisch profileren. Dat is ernstig.’
In mei vorig jaar, nadat RTL Nieuws en Trouw onthulden dat er sprake was van etnisch profileren, publiceerde de Belastingdienst nog een bericht waarin zulke praktijken stellig werd ontkend: ‘Belastingdienst Toeslagen heeft de pers laten weten dat nationaliteit of etnische achtergrond geen rol spelen bij het toekennen van toeslagen noch bij de weging van vermoedens van (georganiseerd) misbruik.’
Screenshot pagina Belastingdienst
Onterecht, zo blijkt uit het conceptrapport van de ADR. Nationaliteit werd bij de toekenning in het ‘reguliere aanvraagproces’ wel degelijk gezien als een risicofactor en betrof automatisch alle aanvragen. ‘Dat de risicoselectie op basis van nationaliteit bij de beoordeling van aanvragen is gebruikt, gaat nog verder dan gebruik ervan bij fraude-onderzoek na de toekenning van een aanvraag,’ zegt hoogleraar Rodrigues.
Eenzaamheid bestrijden bij migrantenouderen
28-02-2020
Eenzaamheid is ondanks of misschien wel dankzij alle digitale mogelijkheden die ter beschikking staan, een groeiend probleem in de samenleving. Dat geldt voor iedereen, zowel jong als oud, maar met name voor migrantenouderen. Lees meer op: https://www.kis.nl/artikel/eenzaamheid-bij-migrantenouderen-bestrijden-n...
Samenvatting CIMM Symposium "Diversiteit in de eigen organisatie"
26-02-2020
Samenvatting CIMM Symposium
“Diversiteit in de eigen Organisatie”
Locatie/datum: Maastricht, Trefcentrum Wittevrouwenveld, 7 november 2019.
Organisator: Adviescommissie Integratie en Mondialisering Maastricht (CIMM)
Deelnemende organisaties: Envida, Humanitas, Leger des Heils, Maasvallei, MEE Zuid Limburg, Trajekt en de Universiteit van Maastricht. Alle uitgenodigde organisaties hebben gemeenschappelijk dat ze een dienstverlenend oogmerk hebben t.a.v. een cliëntenpopulatie die in toenemende mate gedifferentieerd is.
Startpunten voor debat
De Nederlandse samenleving is samengesteld uit mensen met heel verschillende achtergronden qua opleiding, voorkeuren, (seksuele) geaardheid, sociale status, denkwijzen en culturen. Diversiteitsbeleid maakt het mogelijk dat deze veelkleurigheid meer inzichtelijk wordt gemaakt en zodoende meer wordt (h)erkend. De noodzaak daarvoor is altijd al aanwezig geweest maar nu des te omdat de huidige tijd zich kenmerkt door een snelle en sterke vergrijzing, een krappe woning-, en arbeidsmarkt en een toenemende welvaartskloof die verhoudingen op scherp zet. Gericht diversiteitsbeleid vraagt erom dat er niet alleen naar buiten wordt gekeken maar vooral ook binnen de eigen organisatie en via zelfreflectie op individueel niveau. Denken in diversiteit en inclusiviteit kan leiden tot ‘bevruchting” van elkaars ideeën en zienswijzen en zorgen voor toegevoegde waarde.
Gedachtenwisselingen en bevindingen
Vanwege de toenemende globalisering en demografische ontwikkelingen zullen, met name organisaties in de zorg en non profit-sector, als die ook in de toekomst succesvol willen blijven opereren, actief moeten gaan investeren in diversiteitsbeleid, niet alleen in mindset maar ook in gericht beleid. Het onderwerp diversiteit is nog lang niet altijd vanzelfsprekend voor veel organisaties en alles begint met bewustwording hierover. Er is vaak nog een hele weg te gaan.
Het probleem waar alle zorg, en non-profit organisaties mee te kampen hebben is : hoe bereiken we de mensen? Voor een inclusieve samenleving is daarbij het actief betrekken van de burger een aanpak die kan leiden tot een hoog maatschappelijk rendement, d.w.z. bewust contacten leggen en mensen echt leren kennen. Veel problemen kunnen echter niet door individuele organisaties opgelost worden omdat de benodigde competenties en budgetten ontbreken. Vandaar dat meer samenwerking van essentieel belang is, temeer daar de maatschappelijk werker en jongerenwerker wegbezuinigd zijn. Voor een juiste en efficiënte samenwerking is wel een “regisseur” nodig want slim verbinden is heel belangrijk.
Door continue bezuinigingen blijft bij veel organisaties alleen de kerntaak overeind staan en is er onvoldoende ruimte om te investeren in nieuwe aanpak en een meer specialistische, gedeelde verantwoordelijkheid. Met als gevolg dat er cliënten tussen de wal en het schip vallen. Uit onderzoek naar de sociale wijkteams blijkt dat de wijk als concept nog nauwelijks een rol speelt. Slechts een kwart van de bevolking kent het bestaan ervan dus daar is nog veel te winnen.
De verzorgingsstaat heeft vooral de laatste jaren grote veranderingen ondergaan waarop vanwege de tijdsdruk onvoldoende kon worden geanticipeerd. Zo is bijvoorbeeld de sociale mix in buurten gigantisch toegenomen, werden er nieuwe manieren van werken in het sociaal domein geïntroduceerd en tegelijkertijd veel bezuinigingen doorgevoerd. Dat alles heeft geleid tot een spanningsveld tussen burgers, organisaties en overheid. Erkend wordt nu dat er een coördinatieprobleem is ontstaan waarbij nieuwe manieren van afstemming en samenwerking gezocht moeten worden. Misschien in de vorm van een lokale ombudsman of een gemeentelijk wijkloket. Daarin is nog een wereld te winnen. Van fragmentatie door marktwerking (deels) terug naar integratie en meer samenwerking. Zo telt bijvoorbeeld alleen Maastricht al zo`n 300 zorgaanbieders en is het niet altijd duidelijk met wie men om de tafel moet gaan zitten om problemen op te lossen. Vooropgesteld is wel dat gemeenten die mogelijkheid wel moeten bieden.
De kracht van een organisatie en een samenleving zit juist in de verschillen en niet in ieders gelijkheid. Het geduld opbrengen om elkaars cultuur en zienswijze te leren kennen vergt een investering die zich uiteindelijk zal vertalen in betere ideeën en besluiten.
Overeenstemmingen:
1. Alhoewel het cliëntenbestand van de betreffende organisaties zeer divers is, geldt dat nog niet of onvoldoende voor het door hun gevoerde personeelsbeleid. Daarvoor is meer aandacht nodig.
2. Om goed aansluiting te kunnen maken met moeilijker te bereiken groepen in de samenleving is kennis van verschillende culturen nodig om makkelijker “binnen” te kunnen komen.
3. Er is behoefte aan een overkoepelende, breed geïnformeerde en coördinerende regisseur in het Sociale Domein. Bovendien is alleen samenwerking tussen verschillende organisaties niet voldoende, ook synergie in doelstellingen en de weg daarnaar toe wordt van belang geacht. De oorspronkelijke gedachte dat marktwerking veel problemen wel zou oplossen is niet bewaarheid. Sociale wijkteams doen goed werk maar er moet nog beter gecoördineerd worden om niet te vervallen in overbodige concurrentie of een situatie waarbij cliënten uiteindelijk toch onvoldoende geholpen worden.
4. Alle organisaties hebben een probleem m.b.t. het werven en behouden van geschikt personeel binnen het sociale domein. Met name ten aanzien van diversiteit is er nog een weg te gaan. Een grondige analyse en structurele aanpak zijn daarom noodzakelijk. 5. Onderzoek wijst uit dat diversiteit binnen een groep kan leiden tot wel 15% meer wrijving maar dat een gerichte, meer inclusieve benadering tot een wel 60% betere verstandhouding kan leiden.
Rodaan Al Galidi en zijn boek over Holland
22-02-2020